Depressief?

Of het nou komt door het sombere herfst-weer of door steeds meer gevallen van zoals onze onvolprezen oud minister president Wim Kok ooit  zei 'exhibitionistische zelfverrijking',waar hij overigens zelf ook niet vies van is gebleken, maar dat terzijde. Feit blijft dat ik deze week vast zat in een somberte en niet verder wilde met mijn serie over vrouwen.

Eerst de depressie maar opruimen. 

Een duister schilderij van 5 kale knoesten van takken die reiken naar een leeg landschap.

Goudgele tonen symboliseren weelde. De takken grijpgrage vingers. De lege ruimte de leegheid van het graaien.

    Het Grote Graaien

Schilderen bij Willem

Vanochtend als een tornado door het huis gegaan, hond uitgelaten, boodschappen gehaald en manlief afgeleverd op het werk. Wat is het toch altijd weer bijzonder, ik weet dat het krap in de tijd is maar toch moet ik het hele lijstje telkens weer netjes aflopen.

Maar daarna toch de  auto richting schilderles, lekker!

Was thuis al begonnen met schilderij nr 4 van de serie. Deze is helaas te groot om even in een personenauto te laden. Dan maar starten met nr 5. Na een middag schilderen bij Willem Hesseling kan ik stellen dat de achtergrond er opstaat. Ook weer lekker!

    Dorst, nr 2 van de serie

Dit schilderij symboliseert de dorst van de vrouw naar het intuïtieve weten.

Laten wij vrouwen los komen van het denken vanuit het hoofd, er is zoveel meer! Alles beredeneren vanuit het hoofd beperkt de visie. Vaak wordt er vanuit financieel gewin of het vergroten van de macht

richting gekozen. Mannelijk redeneren is dan wel nuchter en heeft de westerse wereld enorme weelde gebracht maar macht en hebzucht brengen ons uiteindelijk naar de afgrond en pleegt roofbouw op onze planeet Aarde..

De schrale boom die krampachtig poogt voeding op te nemen en de vrouw die wacht.........................

De balans kan hersteld worden door vrouwelijk tegengas. En dan bedoel ik niet oeverloos discussiëren maar inbreng vanuit het hart.

Vrouw sta op......les de dorst!

Schilderij kado Woensdag 6 nov 2013

Vandaag was een bijzondere dag, mijn oudste zus vierde haar verjaardag en daar ik dit jaar zowel mijn moeder, broer als zussen een schilderij wilde geven, was zij als laatste in rij, aan de beurt.

Ze had van te voren wel een wenslijst, dat was dus even slikken. Een vrouwelijk naakt moest het worden en dus werd het dat.

Aangezien haar man een liefhebber van motorrijden is en ik van al die 'poes' pas niet echt gecharmeerd raakte vond ik dit een leuk alternatief. Kortom missie geslaagd !

Dinsdag 5 nov 2013

Zoals meestal het geval is, loopt een dag anders dan gepland maar om 15.00u kon ik toch nog achter mijn schildersezel kruipen. Ben met het vierde schilderij begonnen in de serie over de positie van de vrouw in deze wereld. De ondergrond staat erop, nu het verhaal nog.

Tja en waar staat de vrouw dan denken de meesten. We hebben het goed, een rijk en een vrij leven.

Maar is dat echt zo?

Het eerste schilderij noem ik moord en gaat over de vervolging van vrouwen door religie.

Want religie bepaalt, overal, of het nu vanuit de kerk of vanuit 'bij' geloof is de positie van ons vrouwen.

De heksenjacht, onderdrukking, door vrouwen weg te zetten als tweede rangs burgers. En ja zelfs hier in ons ontwikkelde westen wringen wij vrouwen ons in vele bochten die niet natuurlijk zijn. Om maar in het maatschappelijk wenselijk mannelijke plaatje te passen.

Karaktermoord dus!

    Moord